De laatste!

En daar is ie dan! Het laatste blog dat ik schrijf rondom het ziekteproces van Jurre...
Wat heerlijk! Uiteindelijk is dit het 87ste stukje geworden. Ik heb alles al in een fotoboek gezet en dat boek wordt zo'n 115 pagina's (geen A4 hoor). Maar poeh hé, wat is er veel geschreven de afgelopen 3 jaar. En nu is het klaar! En zo voelt het ook!
Afgelopen week zijn we nog op controle geweest met Jurre in het AMC. De bloedwaardes waren weer prachtig, Jurre heeft nog nooit zo'n hoog hb gehad. En dat is zo fijn, zo heerlijk. Zonder zorgen gingen we heen en gelukkig werd dat bevestigt. Het gaat gewoon super goed! We hoeven pas na de zomervakantie weer terug...

Het is tevens de laatste dag van het jaar. We maken er thuis een traditie van om dan de hoogtepunten van dit jaar op te schrijven en in een potje te doen.

Zo worden we ons bewust van de hele berg mooie momenten van het afgelopen jaar. En dat waren er weer superveel!
Ik haal nog even een paar herinneringen op:

- op 14 januari was het Jurre zijn eerste transplantatieverjaardag

- 13 februari mochten we een feest organiseren voor familie, vrienden en bekenden om te vieren dat Jurre beter is. Wat een supergezellige dag en een mooie dankdienst hebben we beleefd!

- tijdens de Koningsspelen op de J.D. van Arkel werd zo'n 4000 euro opgehaald door alle kinderen door middel van een sponsorloop

- op 5 juni deed team Jurre mee met de Run for KiKa in Almere. We mochten met ons team 6835 euro (incl. de 4000 van school) ophalen voor KiKa. En natuurlijk hebben we de 10 km, 5 km en 1 km uitgelopen!

- op 7 oktober konden we een koffiemorning organiseren voor Stichting Opkikker. Het was heel gezellig, met heerlijke koffie en verschillende prachtige taarten. De opbrengst was 215,70 euro!

- het hele jaar door wisten mensen ons te vinden om hun plastic doppen in te leveren voor KiKa. Wat een bergen doppen hebben we door onze handen gehad! Echt ongelooflijk! Schreef ik vorige keer dat we dachten de 100 kilo te halen.... zie hieronder op de foto hoeveel het uiteindelijk is geworden!

- we hebben het hele jaar door ook geld ingezameld voor verschillende goede doelen (RonaldMcDonald, stichting AA&PNH, Make a wish, stichting Warme beer, de Tirza foundation, Villa Pardoes, de Kanjerketting, Cliniclowns, Matchis, stichting de Regenboogboom en de Liedjesfabriek). 

We mochten heel wat verzamelde statiegeldbonnetjes inleveren. Verder hadden we geldpotjes staan op Jurre zijn feestje in februari en op de verjaardagen van Maaike en Sebastiaan. Vorige week hebben we de potjes opengemaakt.... We hebben ruim 500 euro kunnen verdelen! Wow!

Wat een geweldige opbrengst zo tijdens ons actiejaar! Iedereen hartelijk bedankt voor zijn bijdrage op welke manier dan ook! We weten zeker dat het geld op alle verschillende plekken en bij alle stichtingen op de juiste manier gebruikt wordt. En zo hebben we met elkaar het leven van ernstig zieke kinderen een klein beetje aangenamer gemaakt... Top! Bedankt!

En dan vraag ik me nu af.... wat rest mij nog te schrijven....?! Ik weet het niet. 

Ja... ik weet het wel.... Dankbaarheid, dankbaarheid, dankbaarheid. Dat is alles wat rest... Maar hoe omschrijf je dat gevoel...

Oktober 2013 begonnen we, ongevraagd, dit avontuur. Wat heeft het ons veel gebracht; positief en negatief. Maar gelukkig, uiteindelijk, is de uitkomst een wonder en leven we ons leven - met z'n vijfjes- in grote dankbaarheid.
DANK aan onze Hemelse Vader voor Zijn sparende hand en DANK voor jullie allemaal die zo ongelooflijk veel voor ons hebben gedaan in welke vorm dan ook!

We wensen u allemaal het allerbeste voor volgend jaar! Veel liefde, gezondheid en plezier! Maak mooie herinneringen met allen die jullie lief zijn.

Liefs,
Sebastiaan, Maaike, Sifra, Jurre & Erben

Een na laatste bericht...

Hoe gek is dat... Het een na laatste bericht. Al een tijdje denk ik 'oh ja, ik heb het blog ook nog!'... Vreemd he. Zolang is het onderdeel geweest van ons leven; iedereen op de hoogte houden rondom het ziekteproces van Jurre. Maar hij is al heel lang niet meer ziek! En het lijkt ook gewoon echt ver weg, lang geleden, verleden tijd...
Nu wel een kort bericht, gewoon om even iets van ons te laten horen.
Het vorige bericht was van 21 augustus (ik lees weer even terug....)

Oh ja, toen zaten we nog in de zomervakantie.... De kids zijn gestart in de nieuwe groepen; Jurre groep 3 en Sifra groep 5. Ze hebben het naar hun zin, zijn blij met juffen, meester en vriendjes en vriendinnetjes. Ook de resultaten zijn goed. Echt fijn!
Voor mij kwam er een tijd van vacatures zoeken, brieven schrijven en sollicitatiegesprekken. Lastig om iets te vinden met mijn achtergrond, helaas. Maar ik heb gewoon het een en ander geprobeerd. Ook eens in andere takken van sport zoals het onderwijs. En uiteindelijk heb ik vorige week te horen gekregen dat ik bij Starlet aan het werk mag als 'prikzuster'...
Ik heb er zin in!

We zijn in september met Jurre nog op controle geweest in het AMC en mogen in december weer. Maar alles is prima en ziet er goed uit.

Onze gedachten en zorgen gaan nog steeds uit naar Fenna, ons kleine dorpsgenootje. Het kookrooster loopt nog steeds, na vandaag nog maar 5 weken (tot half februari 2017). Maar het is en blijft pittig voor het gezin. Wat zijn we blij dat, mede dankzij jullie hulp en steun en jullie gekookte prakkies, het leven ietsje makkelijker is in zware tijden.

Ook leven we mee met een gezin uit het hoge noorden. Tristen, een jongetje van 6 met hetzelfde ziektebeeld als Jurre. Hij is op dit moment opgenomen in Leiden om daar een stamceltransplantatie te ondergaan. De blogs die we lezen zijn bijna kopie van die van ons. En dan voel je het weer hoor, de spanning en emotie... We hopen en bidden dat de uitkomst voor Tristen net zo rooskleurig mag zijn als die van Jurre.

Oh ja, tussendoor hebben we ook nog een leuke actie gehouden voor Stichting Opkikker. Samen met Anneke hebben we een koffieochtend georganiseerd op school, om zo geld op te halen. Superfijn dat Helene, onze directrice van school, altijd in is voor leuke ideeen voor goede doelen. Het was heel gezellig, de taarten waren heerlijk en de opbrengst was super!

De immense bergen doppen hebben we inmiddels verwerkt en zo langzamerhand laat ik hier en daar eens weten dat wij bijna klaar zijn met verzamelen.... Eind december moet de laatste lading schone doppen hier uit ons huis en van ons erf af zijn ;P We hebben echt zo ongelooflijk veel doppen gekregen; ik kan geen dop meer zien!

In september heeft Bas nog doppen ingeleverd; 54,2 kilo!!!

Ik ben heel benieuwd of we aan de 100 kilo in totaal gaan komen (al 38 kilo in mei weggebracht....)

Na dit jaar kunnen de plastic doppen overigens ingeleverd worden in de Sociale winkel in het Winkelcentrum. Zij gaan ze sparen voor een ander goed doel, ik weet even niet meer precies welk doel...

We gaan over twee weken Sebastiaan zijn verjaardag vieren. Dan hopen we op nog een kleine financiële injectie in onze collectepotjes voor de verschillende goede doelen. En dan ga ik in december toch echt de boel afronden. Heerlijk!

Groetjes,

Maaike  

 

Vakantie

Poeh hé... Wat is het lang geleden dat ik een stukje heb geschreven. Maar nu het even rustig is in huis neem ik de tijd mij even tot u allen te richten.
Zoals altijd borrelt een nieuw blog altijd een aantal dagen in mijn binnenste. Er doen zich situaties voor waarbij ik denk 'dat moet even op het blog' en dan na een paar dagen is het nieuwe stukje daar. Maar nu moet ik dus eigenlijk van twee maanden stukjes terughalen ;) Heerlijk hoor! Want gelukkig is het waar; geen bericht, goed bericht.

Ik ga maar verder waar ik twee maanden geleden ben gebleven. Ik deed toen een oproep voor het 'koken voor Fenna'! Wat een fijne warme reacties allemaal zeg! Er zijn inmiddels al drie kookweken geweest en het gezin is blij verrast :) Heerlijke maaltijden zijn er al gebracht bij het gezin en ze hebben echt kunnen genieten van al het lekkers.
Niet lang na die oproep in juni kreeg ik een mail van een lieve dame uit Groningen. Zij wilde graag samen met haar vriendinnen koken voor Fenna en dan de maaltijden brengen naar Broek op Langedijk. Zo plaatste ik het op Facebook...

Maaike Ridderhof onder de indruk.

13 juli · 

Dat je dan een kookrooster in elkaar zet voor een lief gezin die het nodig heeft ( Kanjer Fenna) en dan een mail krijgt met de volgende inhoud...

'Ik ben van plan om morgen langs te komen. Ik had graag de maaltijden persoonlijk overhandigd, maar aangezien ik van redelijk ver kom (Vanuit Groningen, dan naar Eindhoven, dan naar Den Haag, dan naar Amsterdam, en uiteindelijk naar Broek op Langedijk, en weer terug naar Groningen), denk ik niet dat dit mij gaat lukken. Daarom zou ik het waarderen als de invriesmaaltijden op het station afgehaald zouden kunnen worden.....'

Dit noemt men wel 'naastenliefde'.... <3

Ik ben samen met Susan, de kinderen en Carly, de dag daarna op de fiets gestapt naar het station Heerhugowaard om de maaltijden in ontvangst te nemen. Het was hartverwarmend. Aliya was om 6 uur 's ochtends vertrokken en kwam om 18 uur aan op Heerhugowaard met een tas vol maaltijden en cadeautjes voor Fenna en haar broertje. Echt heel bijzonder!

Mocht jij/u nog denken 'ik wil ook wel een keer koken!' Uw aanmelding is nog steeds van harte welkom hoor! Ik moet nog 9 weken vullen met kokers ;)

Verder even met het wel en wee in ons eigen gezin... Misschien had u het al wel vernomen. Ik zelf heb helaas geen werk meer. Het bedrijf waar ik sinds oktober 2015 werkzaam was is failliet geraakt. Dat bracht de laatste weken voor de zomervakantie best nog wat drukte en frustratie en spanning. Maar gelukkig kon ik het ook accepteren en naast me neerleggen...
Na een druk schooljaar keken we allemaal uit naar de zomervakantie. Rust en met z'n vijfjes bij elkaar zijn, heerlijk!
Onze reis ging naar Bergeijk, dezelfde camping als vorig jaar. Natuurlijk gaan je herinneringen terug naar een jaar eerder. Toen was het voor het eerst dat we zagen dat Jurre weer wat energie kreeg. Hij mocht op die vakantie de naarste medicijnen stoppen. Hij zag er uit nog als een beertje door de vele haargroei en had een gek vachtje haar op zijn pas nog kale koppie.
Het was bijzonder om nu weer op dezelfde plek te zijn en terug te denken aan zijn vooruitgang het afgelopen jaar. Sowiezo ziet hij er nu weer uit als een gewoon jongetje en hij doet ook weer als een gewoon jongetje ;) En wat hebben we dus weer genoten! We troffen het met het weer, twee weken geen regenbui gehad en echt volop zon! De kinderen hebben eindeloos gezwommen en gespeeld. Wij konden boeken lezen en echt heerlijk uitrusten.
Wat zijn we toch dankbaar voor het leven en wat genieten we intens van de kleine dingen... Even wat foto's om mee te genieten...

We vermaken ons thuis verder ook heerlijk nu de kids nog steeds niet naar school hoeven. Jurre heeft de Donald Ducks ook ontdekt en blijft maar lezen.
Af en toe spreken we af met vriendjes en vriendinnetjes en gaan we er lekker op uit.
Maar natuurlijk zien we ook weer uit naar school. Sifra wilde na een week al wel weer ;)
Jurre is op dit moment elke werkdag om half 8 in het zwembad voor zwemles. Hij heeft veel plezier in het leren zwemmen en wordt steeds sterker. Komende week mag hij weer, hij kon er geen genoeg van krijgen en dus hebben we nog maar een weekje snelcursus bijgetekend... Ongelooflijk he!
We moet in september weer op controle in het AMC en zullen even verslag doen dan van onze actieve stoere jongen.

Ik mocht vorige week 33 jaar worden en heb een geweldige donatie gekregen voor de goede doelen die we dit jaar zouden steunen. Een ieder nog bedankt daarvoor ;D
Regelmatig krijg ik de vraag of we nog steeds doppen sparen. Eh....JA!
Oh ja, dat moet ik ook nog even melden! Vlak voor de vakantie stond een lieve mevrouw voor de deur met een megagrote zak vol met doppen. Kent u zo'n soort grote zak voor zand of grind? Zo een dus :P Onwijs! Ik ben nog niet begonnen met uitzoeken....
En twee weken geleden kwamen er ook twee grote vuilniszakken vol met doppen onze kant op. Daar ben ik wel mee begonnen. Het is echt top!
Via school en via de kerk komt er ook nog regelmatig een bergje onze kant op. Dus bij deze nog maar weer de benodigde info; verzamelpunt op school of in de kerk.
Graag de doppen SCHOON en zonder folie of stickers afleveren.

Als de zomervakantie zo direct voorbij is begin je eigenlijk al weer aan het staartje van het jaar. Dat betekent dat er aan het eind van dit jaar ook echt een einde komt aan dit blog en aan de acties. Ik kijk er naar uit, maar het voelt ook gek. We mogen dan echt het ziek zijn van Jurre afsluiten en achter ons laten.
Ik ben aan het nadenken of ik toch een soort boek wil maken van dit blog.... Ik hoop daar de komende weken rust en inspiratie voor te krijgen, in wat voor vorm ik dat wil gieten...

Tot zover weer!

Veel liefs van ons!

Maaike